Międzynarodowa Konferencja „PPS – a challenge of today”

W dniach 31 sierpnia – 2 września 2011 w Kopenhadze, (Dania) odbyła się międzynarodowa konferencja na temat Zespołu Post Polio, zorganizowana przez Europejski Związek Polio (European Polio Union, EPU) oraz Duńskie Stowarzyszenie Ofiar Polio i Wypadków (Danish Society of Polio and Accident Victims, PTU).

Celem konferencji było:

  • dla specjalistów z zakresu medycyny i nauk społecznych – stworzenie możliwości zaprezentowania najnowszych wyników badań i profesjonalnej dyskusji nad istotnymi zagadnieniami związanymi z PPS;
  • dla osób po polio – umożliwienie zapoznania się z najnowszą wiedzą na temat diagnozowania, leczenia i radzenia sobie z PPS oraz wymiana doświadczeń na ten temat;
  • uświadomienie istnienia problematyki polio w zakresie ochrony zdrowia i pomocy społecznej.

W konferencji wzięło udział 300 uczestników (nie licząc osób towarzyszących) z 24 krajów całego świata. Najliczniej reprezentowana była Dania (96 osób), Szwecja (46 osób) i Holandia (26 osób). Spośród krajów europejskich obecni byli także przedstawiciele Belgii, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Irlandii, Niemiec, Norwegii, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Włoch oraz – jako jedynego kraju tzw. Europy Wschodniej – Polski.
Poza Europejczykami, w konferencji wzięli udział reprezentanci Ameryki (USA, Kanada, Brazylia), Azji (Izrael, Japonia, Korea, Turcja), z Australii i Nowej Zelandii, a nawet z Afryki (Kongo).
Obrady odbywały się zarówno na sesjach plenarnych, jak i na sesjach równoległych dla profesjonalistów i dla osób po polio. Przedstawione referaty obrazowały aktualny stan wiedzy na temat patofizjologii oraz sposobów łagodzenia objawów PPS (farmakologia, fizjoterapia, zaopatrzenie ortopedyczne, wsparcie psychologiczne). Na uwagę zasługiwało interdyscyplinarne podejście do zagadnienia, nakierowane na zapewnienie jak najlepszej jakości życia osób po polio. Kilka referatów wygłosiły same osoby po polio, prezentując swoje osobiste doświadczenia, bądź też pracę organizacji osób po polio w różnych krajach. Wyświetlony też został film pt. „Epidemia – niczego nie pamiętam, ale nigdy nie zapomnę”, stanowiący artystyczny przekaz osobistych i rodzinnych wspomnień reżysera, który w 1952 roku zachorował na polio. Firmy produkujące sprzęt ortopedyczny zaprezentowały swoje najnowsze rozwiązania (np. ortezy ze sterowanym elektronicznie stawem kolanowym).

Przedstawiamy  tłumaczenie podsumowania konferencji autorstwa dr F. Nolleta, wybitnego specjalisty w dziedzinie PPS.

W sesji posterowej prof. Ewa Matyja i dr Milena Laure-Kamionowska zaprezentowały pracę pt. Zespół post-polio i stwardnienie boczne zanikowe – podobieństwa, różnice i dylematy diagnostyczne,

 

 

Poniżej przedstawiamy kilka zdjęć z konferencji oraz z przyjęcia w kopenhaskim ratuszu, a także kilka migawek z Kopenhagi.


Widok z 24-go piętra hotelu – na horyzoncie most do Szwecji

Nocny widok z okna hotelu

Uroczyste otwarcie konferencji

 

Ilość osób po polio na świecie zmniejsza się.
Szacuje się, że obecnie jest to 0,171% ludności
świata (12 milionów) Ilość osób po polio
w USA wynosi 0,25% populacji (775 tys.)
Paradoksy – zdrowe starzenie się w wielu krajach Zachodu
Poprawa Krok wstecz
zamożność
nacisk na aktywność fizyczną świadomość roli odżywiania
godziny pracy Wcześniejsza diagnoza, badania przesiew.
Lepsza, bardziej zindywidualizowana farmakoterapia
nierówności
fizyczna bezczynność w niektórych grupach społecznych
otyłość
stres
Więcej czasu jako „pacjent”
Efekty uboczne
Nadużywanie leków

Schematy pogarszania się funkcjonowania (stanu zdrowia)

„Poziomy” funkcjonowania – od góry: 100%, pomoc w domu, szpital,  opieka pielęgniarska w domu.
Schematy pogarszania się funkcjonowania – od góry:

odwracalny, mieszany, postępujący, katastrofalny.
Na osi poziomej zaznaczono upływ lat.

Uczestnictwo w społeczeństwie
Uważa się, że zdolność do uczestniczenia w społeczeństwie
jest związana z wysokim poziomem zadowolenia z życia;
zatem głównym celem rehabilitacji w PPS jest wzmocnienie tego uczestnictwa.
Programy rehabilitacji PPS powinny koncentrować się na obszarach uczestnictwa,
postrzeganych jako stwarzające problemy
i promować dostęp do wspomagającego otoczenia,
aby zwiększyć uczestnictwo w społeczeństwie,
a tym samym osiągnąć wysoki poziom zadowolenia z życia.
Kopenhaski ratusz
i spotkanie uczestników konferencji z przedstawicielami władz miasta
Ogrody Tivoli – park wypoczynku i rozrywki w centrum Kopenhagi
I ja tam byłam…