W dniach 31 sierpnia – 2 września 2011 w Kopenhadze, (Dania) odbyła się międzynarodowa konferencja na temat Zespołu Post Polio, zorganizowana przez Europejski Związek Polio (European Polio Union, EPU) oraz Duńskie Stowarzyszenie Ofiar Polio i Wypadków (Danish Society of Polio and Accident Victims, PTU).
Celem konferencji było:
- dla specjalistów z zakresu medycyny i nauk społecznych – stworzenie możliwości zaprezentowania najnowszych wyników badań i profesjonalnej dyskusji nad istotnymi zagadnieniami związanymi z PPS;
- dla osób po polio – umożliwienie zapoznania się z najnowszą wiedzą na temat diagnozowania, leczenia i radzenia sobie z PPS oraz wymiana doświadczeń na ten temat;
- uświadomienie istnienia problematyki polio w zakresie ochrony zdrowia i pomocy społecznej.
W konferencji wzięło udział 300 uczestników (nie licząc osób towarzyszących) z 24 krajów całego świata. Najliczniej reprezentowana była Dania (96 osób), Szwecja (46 osób) i Holandia (26 osób). Spośród krajów europejskich obecni byli także przedstawiciele Belgii, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Irlandii, Niemiec, Norwegii, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Włoch oraz – jako jedynego kraju tzw. Europy Wschodniej – Polski.
Poza Europejczykami, w konferencji wzięli udział reprezentanci Ameryki (USA, Kanada, Brazylia), Azji (Izrael, Japonia, Korea, Turcja), z Australii i Nowej Zelandii, a nawet z Afryki (Kongo).
Obrady odbywały się zarówno na sesjach plenarnych, jak i na sesjach równoległych dla profesjonalistów i dla osób po polio. Przedstawione referaty obrazowały aktualny stan wiedzy na temat patofizjologii oraz sposobów łagodzenia objawów PPS (farmakologia, fizjoterapia, zaopatrzenie ortopedyczne, wsparcie psychologiczne). Na uwagę zasługiwało interdyscyplinarne podejście do zagadnienia, nakierowane na zapewnienie jak najlepszej jakości życia osób po polio. Kilka referatów wygłosiły same osoby po polio, prezentując swoje osobiste doświadczenia, bądź też pracę organizacji osób po polio w różnych krajach. Wyświetlony też został film pt. „Epidemia – niczego nie pamiętam, ale nigdy nie zapomnę”, stanowiący artystyczny przekaz osobistych i rodzinnych wspomnień reżysera, który w 1952 roku zachorował na polio. Firmy produkujące sprzęt ortopedyczny zaprezentowały swoje najnowsze rozwiązania (np. ortezy ze sterowanym elektronicznie stawem kolanowym).
Przedstawiamy tłumaczenie podsumowania konferencji autorstwa dr F. Nolleta, wybitnego specjalisty w dziedzinie PPS.
W sesji posterowej prof. Ewa Matyja i dr Milena Laure-Kamionowska zaprezentowały pracę pt. Zespół post-polio i stwardnienie boczne zanikowe – podobieństwa, różnice i dylematy diagnostyczne,
Poniżej przedstawiamy kilka zdjęć z konferencji oraz z przyjęcia w kopenhaskim ratuszu, a także kilka migawek z Kopenhagi.
 Widok z 24-go piętra hotelu – na horyzoncie most do Szwecji |
 |
 Nocny widok z okna hotelu |
 |
 |
|
|
 |
 Ilość osób po polio na świecie zmniejsza się.Szacuje się, że obecnie jest to 0,171% ludności świata (12 milionów) Ilość osób po polio w USA wynosi 0,25% populacji (775 tys.) |
 |
 |
||||
Paradoksy – zdrowe starzenie się w wielu krajach Zachodu
|
Schematy pogarszania się funkcjonowania (stanu zdrowia) „Poziomy” funkcjonowania – od góry: 100%, pomoc w domu, szpital, opieka pielęgniarska w domu. |
 |
 |
| Uczestnictwo w społeczeństwie Uważa się, że zdolność do uczestniczenia w społeczeństwie jest związana z wysokim poziomem zadowolenia z życia; zatem głównym celem rehabilitacji w PPS jest wzmocnienie tego uczestnictwa. |
Programy rehabilitacji PPS powinny koncentrować się na obszarach uczestnictwa, postrzeganych jako stwarzające problemy i promować dostęp do wspomagającego otoczenia, aby zwiększyć uczestnictwo w społeczeństwie, a tym samym osiągnąć wysoki poziom zadowolenia z życia. |
 |
 Kopenhaski ratuszi spotkanie uczestników konferencji z przedstawicielami władz miasta |
 |
 |
 |
 |
 Ogrody Tivoli – park wypoczynku i rozrywki w centrum Kopenhagi |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
