„Dziedzictwo” zapomnianej choroby, wyzwanie dla lekarzy i pacjentów

Zespół post-polio – część I

  • Poliomyelitis – historia

  • Neuropatologia ostrej fazy polio

  • Zespół post-polio – charakterystyka, wyjaśnienia nomenklaturowe i epidemiologia

  • Objawy kliniczne i przebieg zespołu post-polio

  • Czynniki predysponujące do rozwoju zespołu post-polio i czynniki współuczestniczące w jego rozwoju

  • Etiopatogeneza zespołu post-polio

  • Neuropatologia zespołu post-polio

  • Diagnostyka zespołu post-polio; nieporażenna postać polio a PPS; testy określające przebyte zakażenie polio

  • Diagnostyka różnicowa zespołu post-polio; podsumowanie

  • Bibliografia I

„Dziedzictwo” zapomnianej choroby, wyzwanie dla lekarzy i pacjentów
Ewa Matyja
Neurologia i Neurochirurgia Polska 2012; 46, 4: 357-371

Neuropatologia zespołu post-polio

Badania neuropatologiczne, przeprowadzone na skąpym materiale autopsyjnym, wykazały obecność przewlekłych nacieków zapalnych w oponach, rdzeniu kręgowym oraz mięśniach [103,105]. W rdzeniu kręgowym stwierdzano okołonaczyniowe i śródmiąższowe nacieki zapalne, złożone w większości z limfocytów B. Istota szara rdzenia kręgowego wykazywała ubytki MN w rogach przednich z towarzyszącą glejozą, zmiany dystroficzne aksonów oraz zwyrodnienie Wallera w sznurach bocznych. Zmiany te nie są jednak swoiste dla objawowego PPS, ponieważ przewlekłe nacieki zapalne stwierdzano również w rdzeniu kręgowym u pacjentów po polio bez objawów PPS czy PPMA.

Obserwowane zmiany zapalne mogą sugerować przetrwałe zakażenie wirusem polio, autoimmunizacyjny wpływ na elementy ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego lub wzrost wrażliwości tkanki uszkodzonej przez polio na nowe zakażenia. Przewaga nacieków B-komórkowych wskazuje najbardziej na schorzenie natury autoimmunologicznej, związane z produkowaniem przeciwciał in situ.